‘Ik schaam me zo, ik ga het echt niet vertellen. ‘Vertel het me maar,’ zegt hij geruststellend. Zijn ogen stralen uit dat het vast niet zo erg kan zijn. ‘Tijdens een van de laatste vergaderingen nam een van de MT leden zijn telefoon op. Ik werd zo kwaad, ik had mezelf echt niet meer in de hand. Ik heb de telefoon stukgeslagen op zijn hoofd.’
De hoofdrolspeelster in de film Samba kijkt naar haar handen en schaamt zich zichtbaar. De vraag: wat zou hij nu van mij vinden, hangt in de lucht. Omar Sy (dezelfde acteur als in de film Intouchables), ontbloot zijn tanden en barst in keihard lachen uit. ‘Geweldig!’ zegt hij. Hij krijgt de slappe lach. ‘Je bent mijn allereerste vriendin met een burn-out,’ zegt hij trots.
Stoppen is een teken van zwakte....
Nou heb ik geen mobieltje stukgeslagen op het hoofd van een van mijn collega's, of lege kopjes door het huis gegooid. Ik probeerde zolang mogelijk te verbergen dat het slecht met me ging, zeker naar collega’s en klanten toe en zette mijn alles-gaat-goed-hoofd-op. Acteren is mijn vak, dus hoe slechter het ging, hoe meer ik ging glimlachen totdat ik er kaakkramp van kreeg. In de wc jezelf even toespreken: hup je kan het Kim en weer doorgaan. En daarnaast heb je tegenwoordig hele goeie camouflagestift voor wallen onder je ogen. Als vrienden heel voorzichtig suggereerde om het wat rustiger aan te doen zei ik geïrriteerd: ‘Dat is echt geen optie.’ Stoppen is een teken van zwakte, dacht ik.
'Ik ben blij dat je voor jezelf kiest,' zei hij.
‘Ik moet nog even volhouden. Als ik die en die training heb gedaan, dan kan ik uitrusten,’ antwoordde ik. Ondertussen kreeg ik steeds vaker paniekaanvallen, durfde ik daardoor nog amper auto te rijden en zag ik de wereld in een soort waterverf. Ik weet nog goed dat ik huilend na de zoveelste slapeloze nacht een collega opbelde dat ik die dag niet kon komen. Er zat nergens meer een greintje reserve energie. Hij vertelde dat hij alles in het werk zou stellen om de training door te laten gaan en dat ik het vanaf dat moment moest loslaten. Zijn reactie was ontzettend warm en empathisch. Ik ben blij dat je eindelijk voor jezelf kiest,’ zei hij. ‘Blij?’ vroeg ik niet begrijpend. Ik schaamde me vooral dat ik niet meer kon werken en voelde me totaal mislukt als ondernemer, collega en als mens.
‘Je kiest nu eindelijk voor jezelf,' waren zijn woorden. ‘Het kost tijd, maar je moet vertrouwen houden dat het goedkomt.’
De juiste opvang
Ik draag deze collega nog steeds een heel warm hard toe en moet tijdens de film even aan hem denken. Ook al voldeed ik niet meer voor mijn gevoel als collega, ik telde nog wel mee als mens. Ik gun daarom iedereen zo’n collega, die empathisch reageert na tegenslag of een heftige gebeurtenis. Iemand die de juiste woorden weet te vinden op het moment dat de ander het zo nodig heeft.
Wil jij je medewerkers trainen in intercollegiale opvang, zodat zij ook het juiste weten te zeggen als iemand omvalt met een burn-out, overmatige stress of met een andere ingrijpende gebeurtenis?
https://www.kimdelange.nl/peer-support-bij-burn-out.html
https://www.kimdelange.nl/peer-support-in-de-zorg.html
En mocht je tijd overhebben, de film Samba is meer dan de moeite waard!
De hoofdrolspeelster in de film Samba kijkt naar haar handen en schaamt zich zichtbaar. De vraag: wat zou hij nu van mij vinden, hangt in de lucht. Omar Sy (dezelfde acteur als in de film Intouchables), ontbloot zijn tanden en barst in keihard lachen uit. ‘Geweldig!’ zegt hij. Hij krijgt de slappe lach. ‘Je bent mijn allereerste vriendin met een burn-out,’ zegt hij trots.
Stoppen is een teken van zwakte....
Nou heb ik geen mobieltje stukgeslagen op het hoofd van een van mijn collega's, of lege kopjes door het huis gegooid. Ik probeerde zolang mogelijk te verbergen dat het slecht met me ging, zeker naar collega’s en klanten toe en zette mijn alles-gaat-goed-hoofd-op. Acteren is mijn vak, dus hoe slechter het ging, hoe meer ik ging glimlachen totdat ik er kaakkramp van kreeg. In de wc jezelf even toespreken: hup je kan het Kim en weer doorgaan. En daarnaast heb je tegenwoordig hele goeie camouflagestift voor wallen onder je ogen. Als vrienden heel voorzichtig suggereerde om het wat rustiger aan te doen zei ik geïrriteerd: ‘Dat is echt geen optie.’ Stoppen is een teken van zwakte, dacht ik.
'Ik ben blij dat je voor jezelf kiest,' zei hij.
‘Ik moet nog even volhouden. Als ik die en die training heb gedaan, dan kan ik uitrusten,’ antwoordde ik. Ondertussen kreeg ik steeds vaker paniekaanvallen, durfde ik daardoor nog amper auto te rijden en zag ik de wereld in een soort waterverf. Ik weet nog goed dat ik huilend na de zoveelste slapeloze nacht een collega opbelde dat ik die dag niet kon komen. Er zat nergens meer een greintje reserve energie. Hij vertelde dat hij alles in het werk zou stellen om de training door te laten gaan en dat ik het vanaf dat moment moest loslaten. Zijn reactie was ontzettend warm en empathisch. Ik ben blij dat je eindelijk voor jezelf kiest,’ zei hij. ‘Blij?’ vroeg ik niet begrijpend. Ik schaamde me vooral dat ik niet meer kon werken en voelde me totaal mislukt als ondernemer, collega en als mens.
‘Je kiest nu eindelijk voor jezelf,' waren zijn woorden. ‘Het kost tijd, maar je moet vertrouwen houden dat het goedkomt.’
De juiste opvang
Ik draag deze collega nog steeds een heel warm hard toe en moet tijdens de film even aan hem denken. Ook al voldeed ik niet meer voor mijn gevoel als collega, ik telde nog wel mee als mens. Ik gun daarom iedereen zo’n collega, die empathisch reageert na tegenslag of een heftige gebeurtenis. Iemand die de juiste woorden weet te vinden op het moment dat de ander het zo nodig heeft.
Wil jij je medewerkers trainen in intercollegiale opvang, zodat zij ook het juiste weten te zeggen als iemand omvalt met een burn-out, overmatige stress of met een andere ingrijpende gebeurtenis?
https://www.kimdelange.nl/peer-support-bij-burn-out.html
https://www.kimdelange.nl/peer-support-in-de-zorg.html
En mocht je tijd overhebben, de film Samba is meer dan de moeite waard!
RSS-feed
