Vannacht lag ik te draaien in mijn bed. Op het moment dat ik wakker werd schoten allerlei to-do dingen door mijn hoofd: ik moet nog het draaiboek van de presentatie doen, nog een heleboel persberichten versturen, een blog schrijven, boekhandelaren benaderen (shit, dat is nog een enorme kluif), mijn uitgever nog spreken, heel veel achterstallige facturen betalen, de cameraman de laatste instructies geven voor de livestream (hoera dat hij bestaat), een artikel schrijven voor een tweetal magazines, een blog, en zo ging het nog even door.
Toen ik verschillende cameramannen sprak voor een offerte voor mijn livestream facebookevenement keken ze me bedenkelijk aan met een blik in hun ogen van: dat is heel ambitieus. Je hebt of heel veel geld nodig, of heel veel cameramannen en het liefste allebei. Maar deze ziet het helemaal zitten, een zorg minder. Toch staat mijn hoofd continu op aan en weet ik: dit is het moment om op te passen. Want even aanstaan is niet erg, maar als je begint te stuiteren in je bed betekent dat: pas op, kijk uit.
Een eindsprintje trekken
Een boek uitgeven is een hele bevalling. Net als je denkt dat je even op adem kunt komen, komt er nog een wee en nog een. Nou ja, misschien gaat die vergelijking niet helemaal op, maar na het hele schrijfproces waarin je vooral in je eigen bubble zit, komt er ineens een enorme eindspurt. Marketing, technische kennis van een website, achterflapteksten schrijven, jezelf zichtbaar maken .De afgelopen weken sta ik op met boek en ga ik ermee naar bed. Mijn dochter zei van de week: ‘Kan het ook nog ergens anders over gaan?’ Terechte feedback!
Boeken Bingo
Misschien moeten we tijdelijk maar even een bingo velletje ophangen. En dat als het woord vaker dan twintig keer valt op een dag er getrakteerd moet worden.
Vandaag zei Esther, journalist bij de Peperbus, en schrijfster van een boek, dat ze het proces herkende van een boek uitgeven en de stress die ermee gepaard gaat. ‘Er komt veel meer bij kijken dan je denkt, zodra het schrijfproces is afgerond moet je er zelf nog 8 keer doorheen.’
Dromen over zingende dolfijnen
Hoe herkenbaar afgelopen weken heb ik na verschillende eindcorrecties, zes proefdrukken bekeken, en kon ik mijn eigen boek niet meer zien. Ik hoop dat ik vannacht met een baarmoeder-klots-muziekje (zingende dolfijnen ofzo, alhoewel die kunnen flink irritant zijn) goed in slaap zal vallen en over iets anders droom dan over het boek….
Toen ik verschillende cameramannen sprak voor een offerte voor mijn livestream facebookevenement keken ze me bedenkelijk aan met een blik in hun ogen van: dat is heel ambitieus. Je hebt of heel veel geld nodig, of heel veel cameramannen en het liefste allebei. Maar deze ziet het helemaal zitten, een zorg minder. Toch staat mijn hoofd continu op aan en weet ik: dit is het moment om op te passen. Want even aanstaan is niet erg, maar als je begint te stuiteren in je bed betekent dat: pas op, kijk uit.
Een eindsprintje trekken
Een boek uitgeven is een hele bevalling. Net als je denkt dat je even op adem kunt komen, komt er nog een wee en nog een. Nou ja, misschien gaat die vergelijking niet helemaal op, maar na het hele schrijfproces waarin je vooral in je eigen bubble zit, komt er ineens een enorme eindspurt. Marketing, technische kennis van een website, achterflapteksten schrijven, jezelf zichtbaar maken .De afgelopen weken sta ik op met boek en ga ik ermee naar bed. Mijn dochter zei van de week: ‘Kan het ook nog ergens anders over gaan?’ Terechte feedback!
Boeken Bingo
Misschien moeten we tijdelijk maar even een bingo velletje ophangen. En dat als het woord vaker dan twintig keer valt op een dag er getrakteerd moet worden.
Vandaag zei Esther, journalist bij de Peperbus, en schrijfster van een boek, dat ze het proces herkende van een boek uitgeven en de stress die ermee gepaard gaat. ‘Er komt veel meer bij kijken dan je denkt, zodra het schrijfproces is afgerond moet je er zelf nog 8 keer doorheen.’
Dromen over zingende dolfijnen
Hoe herkenbaar afgelopen weken heb ik na verschillende eindcorrecties, zes proefdrukken bekeken, en kon ik mijn eigen boek niet meer zien. Ik hoop dat ik vannacht met een baarmoeder-klots-muziekje (zingende dolfijnen ofzo, alhoewel die kunnen flink irritant zijn) goed in slaap zal vallen en over iets anders droom dan over het boek….